Regelmatig worden wij geconfronteerd met het feit dat we steeds dikker worden. We bewegen te weinig, eten teveel en te ongezond. Dat dit grote invloed kan hebben op je gezondheid, maar ook op je werk lezen we terug in een opmerkelijke uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland.
De werknemer in kwestie, we noemen hem Hans, werkte sinds 1981 als gediplomeerd groepsleider bij een kinderdagverblijf. Hans was gespecificeerd in zorg aan kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. Hans stond als groepsleider voor een groep van vier à vijf kinderen met een zogenaamde ontwikkelingsleeftijd van zes maanden tot maximaal drie jaar.
Hans had echter een probleem dat steeds groter werd. Hij werd steeds dikker en dikker en kon daardoor zijn werkzaamheden niet meer naar behoren uitvoeren, aldus de werkgever. Dat was hem al eens medegedeeld in een gesprek in 2007 en later ook nog eens een keertje in 2009. Hans moest echt iets aan zijn gewicht gaan doen. dat gebeurde echter niet.
De werkgever stelde daarom dat Hans’ functioneren werd belemmerd door zijn overgewicht. De werkgever wees er bij de rechter op dat de medewerker leed aan morbide obesitas met een BMI van maar liefst 69.
De werkgever wilde van Hans af, niet omdat zij betwistte dat hij chronisch ziek was, maar omdat zijn ziekte hem verhinderde zijn werkzaamheden naar behoren te verrichten. De morbide obesitas was een symptoom van een achterliggende aandoening, te weten eetverslaving.
Natuurlijk is het bij wet verboden om mensen met een chronische ziekte te ontslaan wegens die ziekte. Morbide obesitas is zowel nationaal als internationaal aangemerkt als een chronische aandoening. Werknemers hebben daarom recht op bescherming. Die bescherming is echter niet absoluut.
De rechtbank oordeelde dat de werkgever inderdaad aannemelijk had gemaakt dat Hans door zijn extreme overgewicht niet in staat was om zijn werkzaamheden met de jongeren naar behoren uit te voeren. De rechter wees er vervolgens op dat het maken van onderscheid op basis van een chronische ziekte zoals morbide obesitas verboden is. Er was hier echter sprake van een situatie waarin de werknemer niet meer kon voldoen aan de functie-eisen als gevolg van super morbide obesitas. Ook was er geen uitzicht op verbetering.
De rechtbank vond daarom ook dat de situatie een einde van het dienstverband rechtvaardigde. De arbeidsovereenkomst werd ontbonden maar omdat Hans een lang dienstverband had en een gewaardeerde medewerker was geweest werd hem wel een ontslagvergoeding van ruim EUR 16.000,– toegekend.
Gepubliceerd in De Groene Venen van 5 september 2014